Νόμιζα ότι για φέτος είχαμε γλυτώσει από τους ηλίθιους και τα δηλητήρια.
Όνειρα.
Αυτή την εβδομάδα σε 5 μελισσάκια που έχω «κοντά μου» για να μου φεύγει η τρέλα είδα κάποιες ψόφιες μέλισσες στην είσοδο.
Ήθελα να πιστέψω ότι είναι μεγάλες και ήρθε η ώρα τους,αλλά στην είσοδο;
Οι ψύλλοι είχαν αρχίσει την φαγούρα.
Αποδείχτηκε όταν τις άνοιξα.
Ένα στρώμα(λεπτό βέβαια) νεκρές στον πάτο.
Πού να φωνάξεις και ποιος να σε ακούσει.
Σήμερα ο φίλος ο Αντώνης δέν μιλιότανε.Με την σκούπα μπροστά στις κυψέλες σκούπιζε για να μπορεί να βλέπει την πορεία του κακού.
Η αιτία γνωστή Οι φοίνικες.
Από αυτόν που το έχει ψάξει πολύ έμαθα ότι υπάρχουν τρεις τρόποι για να πολεμήσεις το σκαθάρι.
Ο ένας είναι να «τυλίξεις» τον φοίνικα και με υψηλής συχνότητας κύματα να το σκοτώσεις.
Πολύ ακριβή μέθοδος.Εκατό ευρώ ο ένας
Η δεύτερη ,ένεση με μία αμπούλα στην «καρδιά» αλλά και αυτή ακριβή.Κοστίζει η αμπούλα!!!
Έτσι επιλέχτηκε η τρίτη.
Μελάσα μέσα στην οποία είναι ανακατεμένο το φάρμακο,το τρώει το σκαθάρι και τέζα.Πάμφθηνη!!!!
Βρε ηλίθιοι δέν ξέρετε ότι θα πάει και η μέλισσα;
Εμείς έτσι και αλλιώς την ζημιά την πάθαμε 2 φορές φέτος.
Το θέμα που εξετάζει ο φίλος Αντώνης είναι μήπως αυτή την μελάσα προλαβαίνουν να την αποθηκεύσουν .
Ενδεχόμενο που ούτε να το σκέπτομαι δεν θέλω
